Nowe wydanie 'Pustej wody'Nowe wydanie 'Pustej wody'01.02.2010 09:50:57
PUSTA WODA
Pusta woda została napisana niemal dwadzieścia lat po tomie wspomnień Przeżyłam Oświęcim. Uważając, że ludzkość wciąż nie wyciągnęła należytych wniosków z lat wojny — zbrodni, pogardy i hańby, autorka postanowiła przemówić ponownie. Napisała jedną z najdobitniej antyrasistowskich książek swego czasu — opisuje czyny ludzi dobrych i złych, wykolejonych, zdemoralizowanych i czystych: tak Niemców, Polaków, jak i Żydów. Ale przedstawia też, jak pojmowanie dobra i zła potrafiło objawić swą względność, co zależało od ciśnienia okrutnych okoliczności, wobec jakich ludzie byli stawiani. Pamięć doświadczeń zdobytych w ciągu dwu długich, strasznych lat, które autorka spędziła w getcie, stanowi bogactwo wiedzy, światło, które może dopomóc nam wszystkim w rozjaśnieniu przyszłości. Matka Soni, starając się stworzyć w nieludzkich warunkach getta pozory normalności, stawiała na ogniu garnek, lecz nie mając nic, co można by doń wrzucić, gotowała „pustą” wodę. Żeby oszukać głód, żeby odpędzić i zwieść wszechobecny strach. Książka opowiada też o szaleńczej ucieczce z getta, o udziale w polskim ruchu oporu. Pokazuje prawdę - bez uprzedzeń narodowych, rasowych, czy religijnych, wskazując też niebezpieczeństwa, jakie niesie skupianie się na owych różnicach. Zawiera obiektywne spojrzenie na czas pieców, ale też uświadamia nam istnienie pułapek czyhających na każdego, kto kusi się o ferowanie wyroków na temat przeszłości. Najwyższą wartością jest człowiek — mówi Żywulska. I ta piękna książka jest świadectwem próby, ale i hymnem pochwalnym człowieczeństwa.
Krystyna Żywulska, urodzona jako Zofia (Sonia) Landau 10 maja 1918 w Łodzi, była pisarką, felietonistką, autorką tekstów piosenek i graficzką. W 1939 rozpoczęła studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim, przerwane wybuchem II Wojny Światowej. W 1941 wraz z rodziną została przesiedlona do warszawskiego getta. Debiutowała w 1946 tomem wspomnień Przeżyłam Oświęcim, stanowiącym zapis wstrząsających obrazów z życia w obozie. Równolegle ukazały się Wiersze oświęcimskie. W 1963 wydano po raz pierwszy Pustą wodę. Autorka tekstów dla kabaretów „Wagabunda” i „U Lopka”, a także piosenek, z których najbardziej znane to: Dopóki życie trwa, Taka jestem zakochana, Żyje się raz, Tańcz ze mną, tańcz (do filmu Kochajmy Syrenki z 1966 r.), Ty i ja i noc (do filmu Kulig z 1968 r.). www.holocaustresearch.pl> |