DALEJ JEST NOC - spotkanie z książką i redaktorami tomu w WARSZAWIE
16.06.2018 13:42:38
Zapraszamy w Warszawie, 20 czerwca o godz. 19.00 w Centrum Premier Czerska 8/10 o książce "Dalej jest noc. Losy Żydów w wybranych powiatach okupowanej Polski" rozmawiać będą prof. Barbara Engelking i prof. Jan Grabowski
Centrum Premier Czerska 8/10 Gazety Wyborczej
wspólnie Centrum Badań nad Zagładą Żydów IFiS PAN
zapraszają na
spotkanie z prof. Barbarą Engelking i prof. Janem Grabowskim
oraz rozmowę wokół książki
„Dalej jest noc. Losy Żydów w wybranych powiatach okupowanej Polski”
Jak radzili sobie Żydzi szukający ratunku w trzeciej fazie Zagłady?
Jakie czynniki determinowały szanse przeżycia?
Co możemy powiedzieć o „Sprawiedliwych” i „Niesprawiedliwych”?
O tych i innych zagadnieniach oraz o głośnej już książce „Dalej jest noc. Losy Żydów w wybranych powiatach okupowanej Polski” porozmawiamy 20 czerwca w siedzibie "Gazety Wyborczej".
Bohaterami spotkania będą prof. Barbara Engelking, redaktor tomu, autorka rozdziału o powiecie bielskim oraz prof. Jan Grabowski, redaktor tomu, autor rozdziału o powiecie węgrowskim.
W trakcie spotkania będzie można kupić książkę oraz dostać autograf od redaktorów tomów.
Centrum Premier Czerska 8/10, Warszawa
20 czerwca, w środę o godz. 19.00
Wstęp wolny
wymagana rejestracja https://bilety.cojestgrane24.pl/premiera_ksiazki_dalej_jest_noc#/lp
lub telefonicznie pod numerem: 22 555 54 55
Książka „DALEJ JEST NOC. Losy Żydów w wybranych powiatach okupowanej Polski” pod redakcją prof. Barbary Engelking i prof. Jana Grabowskiego to dwutomowe wydawnictwo będące podsumowaniem kilkuletniego projektu badawczego realizowanego przez Centrum Badań nad Zagładą Żydów pt. Strategie przetrwania Żydów podczas okupacji w Generalnym Gubernatorstwie, 1942-1945. Studium wybranych powiatów. Autorami rozdziałów są Tomasz Frydel, Jan Grabowski, Dariusz Libionka, Dagmara Swałtek-Niewińska, Karolina Panz, Alina Skibińska, Jean Charles Szurek i Anna Zapalec.
Jedną z najważniejszych konkluzji wynikających z kilku lat badań „żydowskich strategii przetrwania” jest bogactwo obserwacji dotyczących stopnia przedsiębiorczości, własnej inicjatywy Żydów w obliczu Zagłady. Uderzają determinacja, mobilność, odwaga, z jaką ofiary podjęły walkę o życie własne oraz najbliższych. Z chwilą rozpoczęcia akcji likwidacyjnych, kiedy mało kto mógł żywić nadal jakiekolwiek złudzenia co do ostatecznych celów polityki niemieckiej, Żydzi zintensyfikowali desperacką walkę o przetrwanie. Z jednej strony w domach oraz pod domami budowano schowki i bunkry, a w podwójnych ścianach i na strychach urządzano przemyślne kryjówki. Z drugiej – nawiązywano kontakty ze stroną aryjską, których celem było znalezienie pomocy i kryjówki. Tam, gdzie było to możliwe, powstawały siatki przerzutu za granicę, zwłaszcza na Słowację i Węgry.
We wszystkich zbadanych powiatach najwięcej Żydów szukało pomocy nie w miasteczkach, ale w pobliskich wsiach – w domach swoich sąsiadów. Możliwość przetrwania w ogromnym stopniu zależała od chęci pomocy tychże sąsiadów - chrześcijan, od tego, czy byli w stanie przełamać strach wobec zagrożenia, jakie stanowili dla wspólnoty wiejskiej ukrywający się Żydzi. Nie sprzyjały temu obowiązujące normy grupowe, obecny wszędzie antysemityzm ani mechanizmy konformizmu społecznego. Tym bardziej podziwiać należy tych, którzy potrafili przeciwstawić się nie tylko niemieckim przepisom prawnym, lecz także pisanym i niepisanym regułom życia grupowego.