![]() | ||||||||
Seminaria materiały: styczeń 201028 stycznia 2010
Z rodziny Gelbartów czas Zagłady przeżyli jedynie Janek i jego brat Berek - w 1939 roku udało się im uciec na tereny Związku Sowieckiego, a później, w 1940, przedostać do Rumunii. Na uchodźstwie, gdzie doczekali końca wojny, Janek zdał polską maturę i podjął studia. Do Polski powrócił w 1951 roku... Pozostałych w Kaliszu Gelbartów przesiedlono jeszcze jesienią 1939 roku do Warszawy; wszyscy oni zginęli zamordowani przez Niemców: ojciec - tradycyjny Żyd, matka - pobożna, ale znacznie liberalniejsza od ojca, bracia Aron z żoną i synem oraz Icek (pierwszy w rodzinie zrzucił tradycyjny żydowski strój) z żoną, a także siostry: Edzia z mężem i córeczką, Sala i Frymeta... Z pożogi wojennej ocalały jedynie nieliczne zdjęcia i listy wysłane w latach 1940-1942 do Rumunii – świadectwo istnienia tej pod wieloma względami typowej w ówczesnych realiach społeczno-politycznych rodziny żydowskiej i niezwykłej więzi łączącej jej członków. O tym oraz o swoich doświadczeniach pracy nad tym tekstem opowiadała referentka. Po jej wystąpieniu wywiązała się interesująca dyskusja, której zapis wraz z nagraniem referatu prezentujemy Państwu w formie audio. Ewa Koźmińska-Frejlak - socjolożka, badaczka Zagłady, współredaktorka "Midrasza" i autorka licznych wywiadów, przygotowuje doktorat poświęcony powojennym postawom wśród ocaleńców
Archiwum seminariów i relacje audio www.holocaustresearch.pl> |