Call for Articles - Zagłada Żydów. Studia i Materiały 2026
Call for Articles 2026
Call for Articles
Powiązania naukowej refleksji nad Zagładą ze współczesnością – nowe źródła i technologie w badaniach
Ostatnia dekada przyniosła przełom w badaniach nad Zagładą zarówno w zakresie dostępności źr&oacu...
Zapraszamy na krakowskie spotkanie z książką Oto widać i oto słychać
W Żydowskim Muzeum Galicja w Krakowie, 4 marca, godz. 18.00 - o książce "Oto widać i oto słychać. Świadkowie Zagłady na okupowanych ziemiach polskich" rozmawiać będą Agnieszka Haska, Roma Sendyka i Piotr Sadzik.
Z ogromnym żalem żegnamy Mariana Turskiego, dziennikarza, historyka, Ocalałego, niezwykłego człowieka, którego słuchano i który zmuszał do słuchania. A mówił On nie tylko o przeszłości i lekcjach z niej płynących dla współczesnego świata, ale też w...
Otwarte Seminarium Naukowe Centrum: Maria Ferenc, Mordechaj Anielewicz i jego rola w końcowym okresie istnienia getta
Otwarte Seminarium Naukowe
Maria Ferenc
Mordechaj Anielewicz i jego rola w końcowym okresie istnienia getta warszawskiego
(18 stycznia - 18 kwietnia 1943 r.)
Fot. Budynki szopu Schultza przy ul. Okopowej, listopad 1942. Są to jedne z bardzo nieli...
Konkurs na stanowisko stypendialne dla magistrantów/ek
Zapraszamy magistrantów do udziału w konkursie stypendialnym w projekcie badawczym realizowanym w Centrum pod kierownictwem prof. Barbary Engelking. Dla rozpoczynających aktywność naukową badaczek/czy będzie to wyjątkowa szansa by czerpać wiedzę od dużego i zróżnicowanego tematycznie zespołu, pod kierownictwem niezwykle doświadczonej liderki.
Centrum Badań nad Zagładą Żydów ul. Nowy Świat 72, 00-330 Warszawa; Palac Staszica pok. 120 e-mail: centrum@holocaustresearch.pl
Nowe wydanie 'Pustej wody'
Nowe wydanie 'Pustej wody'
01.02.2010 09:50:57
Nakładem tCHu, doM wYdawniczy ukazało się najnowsze wydanie PUSTEJ WODY. Wspomnień z getta warszawskiego Krystyny Żywulskiej. Polecamy!
PUSTA WODA
Wspomnienia z getta warszawskiego Krystyna Żywulska
Pusta woda została napisana niemal dwadzieścia lat po tomie wspomnień Przeżyłam Oświęcim. Uważając, że ludzkość wciąż nie wyciągnęła należytych wniosków z lat wojny — zbrodni, pogardy i hańby, autorka postanowiła przemówić ponownie. Napisała jedną z najdobitniej antyrasistowskich książek swego czasu — opisuje czyny ludzi dobrych i złych, wykolejonych, zdemoralizowanych i czystych: tak Niemców, Polaków, jak i Żydów. Ale przedstawia też, jak pojmowanie dobra i zła potrafiło objawić swą względność, co zależało od ciśnienia okrutnych okoliczności, wobec jakich ludzie byli stawiani. Pamięć doświadczeń zdobytych w ciągu dwu długich, strasznych lat, które autorka spędziła w getcie, stanowi bogactwo wiedzy, światło, które może dopomóc nam wszystkim w rozjaśnieniu przyszłości.
Matka Soni, starając się stworzyć w nieludzkich warunkach getta pozory normalności, stawiała na ogniu garnek, lecz nie mając nic, co można by doń wrzucić, gotowała „pustą” wodę. Żeby oszukać głód, żeby odpędzić i zwieść wszechobecny strach.
Książka opowiada też o szaleńczej ucieczce z getta, o udziale w polskim ruchu oporu. Pokazuje prawdę - bez uprzedzeń narodowych, rasowych, czy religijnych, wskazując też niebezpieczeństwa, jakie niesie skupianie się na owych różnicach. Zawiera obiektywne spojrzenie na czas pieców, ale też uświadamia nam istnienie pułapek czyhających na każdego, kto kusi się o ferowanie wyroków na temat przeszłości.
Najwyższą wartością jest człowiek — mówi Żywulska. I ta piękna książka jest świadectwem próby, ale i hymnem pochwalnym człowieczeństwa.
Krystyna Żywulska, urodzona jako Zofia (Sonia) Landau 10 maja 1918 w Łodzi, była pisarką, felietonistką, autorką tekstów piosenek i graficzką. W 1939 rozpoczęła studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim, przerwane wybuchem II Wojny Światowej. W 1941 wraz z rodziną została przesiedlona do warszawskiego getta.
Po ucieczce stamtąd działała w ruchu oporu pod przybranym nazwiskiem Krystyny Żywulskiej. W 1943 została aresztowana przez gestapo, przesłuchiwana na Szucha, przewieziona na Pawiak, a wreszcie osadzona w obozie Auschwitz-Birkenau. Uciekła w czasie jego dramatycznej ewakuacji. Po 1968 roku, gdy jej synowie z powodu żydowskiego pochodzenia zostali zmuszeni do opuszczenia Polski, wyjechała do Monachium. Umarła na białaczkę 1 sierpnia 1992 roku i została pochowana w Düsseldorfie.
Debiutowała w 1946 tomem wspomnień Przeżyłam Oświęcim, stanowiącym zapis wstrząsających obrazów z życia w obozie. Równolegle ukazały się Wiersze oświęcimskie. W 1963 wydano po raz pierwszy Pustą wodę.
Autorka tekstów dla kabaretów „Wagabunda” i „U Lopka”, a także piosenek, z których najbardziej znane to: Dopóki życie trwa, Taka jestem zakochana, Żyje się raz, Tańcz ze mną, tańcz (do filmu Kochajmy Syrenki z 1966 r.), Ty i ja i noc (do filmu Kulig z 1968 r.).